KUNSTROUTE

Ik ben op 28 september 2013 samen met Brenda naar de Kunstroute in Leiden geweest. We hebben drie kunstenaars bezocht; Robin Akkerman, Petra de Haas en Eva de Visser. Alle drie waren ze te vinden op Haagweg 4.
 
 
De eerste kunstenaar die we bezochten was Robin Akkerman. Robin is een schilder die dol is op stadsgezichten, en daarom schilderd hij het liefst buiten. Leiden bied met al zijn mooie gebouwen gelukkig genoeg inspiratie!
 
 (de Pieterskerk)
 
Wij moesten een schilderij van Robin beschrijven. We hebben voor 'Het Rapenburg' gekozen. Toen ik dit schilderij voor het eerst bekeek vond ik het meteen al mooi. Robin gebruikte erg aparte kleuren, zoals lichtgeel en lichtrood. Het is geschilderd in 2011, met olieverf op doek. Ik vond het ook een erg apart schilderij, want als je van een afstandje ernaar staat te kijken lijkt het heel gedetailleerd, maar als je dichterbij kwam dan was dat dus helemaal niet zo. 'Het Rapenburg' is dus naar de werkelijkheid geschilderd, maar niet tot helemaal in de puntjes gedetailleerd. Dit is een aparte manier van schilderen, maar die beviel mij wel. Dit heeft Robin toegepast op bijna al zijn kunstwerken.
 
 (het Rapenburg)
 
Op het schilderij is het Rapenburg te zien. Je ziet verschillende oude panden, een gracht en een terras met allemaal mensen. ‘Het Rapenburg’ is figuratief-realistisch omdat het schilderij erg naar de werkelijkheid is geschilderd. Het is niet echt in de puntjes gedetailleerd, maar zeker wel dat je het Rapenburg kunt herkennen. Meelicht is het soort schaduw wat gebruikt is. Er zijn vooral tertiaire kleuren gebruikt, het zijn vooral mengelingen van de primaire kleuren. Er is een licht-donkercontrast gebruikt. Bruin staat tegenover wit, en alle andere kleuren staan eigenlijk ook tegen bruin. Dit was de enige donkere kleur. In het schilderij komen vooral geometrische en gesloten vormen voor. De huizen is een voorbeeld daarvan. Ook komt er in ‘Het Rapenburg’ overlapping voor, de brug overlapt de huizen en de mensen overlappen elkaar. Er is overal compositie in het schilderij, het is naar de werkelijkheid geschilderd, dus kun je niets weglaten. Ik vond ‘Het Rapenburg’ uiteindelijk een heel mooi schilderij. Het was mooi naar de werkelijkheid geschilderd, want je kon meteen het Rapenburg herkennen. Toch was Robin niet helemaal op de details ingegaan. De kleuren in het schilderij vond ik ook erg mooi en apart. Een minder puntje aan het schilderij vond ik dat het water iets te bruin was. Dat paste niet echt bij het schilderij.
 
 
De volgende kunstenaar die we bezochten was Petra de Haas. Petra is een beeldende kunstenaar in keramische sculpturen. Er ontstaan sculpturen die voor haar herkenning en humor uitstralen, zoals zwangerschap, volle figuren en dierlijke wandsculpturen.
 
 
 
We moesten ook haar kunstwerk beschrijven. De naam van het beeld is 'Serpha', en het is gemaakt op 15 augustus 2013. Dit is Petra's nieuwste werk. Het is gemaakt van klei, en afgewerkt met acrylverf.
 
 (Serpha)
 
'Serpha' is dus een beeld van een gapende Giraffe. Toen ik dit beeld voor het eerst bekeek vond ik het prachtig. De Giraffe is zo mooi nagebootst, het leek wel levensecht! De mooie felle kleuren spelen ook een rol (geel en bruin). De Giraffe is heel mooi afgewerkt met deze kleuren.
Dit beeld is figuur-realistisch omdat het heel erg lijkt op de werkelijkheid, met veel details. Het lijkt eigenlijk net een hoofd van een Giraffe uit de natuur. Er zijn primaire kleuren gebruikt. De bruin/gele vacht, en de zwarte ogen. Dit is een organisch beeld, want het is een Giraffe uit de natuur, met vooral open vormen. De neus en de mond zijn daar een voorbeeld van. Dit is een centrale compositie, want je ziet alleen het Giraffe-hoofd, niets meer.  
Ik vond dit uiteindelijk Petra's mooiste beeld omdat het zo mooi nagemaakt is. Het lijkt net echt door de kleuren en vormen. De afwerking met de kleuren vind ik ook erg mooi. Ik ben een dierenliefhebber, vooral van wilde dieren, dus daarom boeit dit beeld mij erg. De hoorntjes lijken wel een beetje op handjes, waarschijnlijk was dit ook Petra's bedoeling, maar dat vond ik wel iets minder.
 
 
De laatste kunstenaar die we bezochten was Eva de Visser. We hebben bij haar geintervieuwd, en 4 vragen gesteld:
Is er iemand in uw familie van wie u de creativiteit hebt gekregen? 'Ja, ik heb een hele creative familie, de meeste familieleden kunnen heel goed tekenen maar hebben daar verder nooit wat mee gedaan. Ik ben 1 van de weinigen die er echt iets mee gedaan heeft.'
Heeft u ook kinderen en zo ja zijn die ook geinteresseerd in kunst? 'Ik heb kinderen. Soms tekenen mijn kinderen nog, mijn oudste deed dat vroeger vaak. Maar door de computer is dat een beetje afgelopen.'
Met wat voor soort werk bent u vooral bezig? 'Ik hou me vooral bezig met hedendaags werk, en daarbij gebruik ik technieken van oude werken uit de 19e eeuw.'
Wat is altijd u inspiratie geweest? 'Mijn inspiratie komt vooral van schilders uit de renaissance.'
 
 
Tenslotte moesten we nog een schilderij natekenen. Het schilderij heet 'schilderij naar de waarneming', en het is geschilderd door Louise Schamper.